داشتن اندامی موزون و متناسب، تنها به معنای زیبایی نیست؛ قصیده‌ای است برای سلامتی و نشاط، که ملودی اصلی آن از هم‌نشینی خردمندانه رژیم غذایی و حرکت مداوم سرچشمه می‌گیرد. این شاهراه تناسب اندام، از گذرگاه‌هایی چون عضلات قدرتمند، قلبی پرتوان، تعادلی بی‌نقص و انعطاف‌پذیری عضلات عبور می‌کند و در نهایت به سلامت روان و استقامت بی‌پایان جسم می‌رسد.
به قلم مجتبی خانسوز، فیزیولوژیست ورزشی، این مسیر روشن‌تر می‌شود: راز تناسب، در گرو وعده‌های غذایی منظم و متعادل است. هر لقمه، نغمه‌ای در سمفونی انرژی روزانه است که باید در زمان‌های درست و با میزان استاندارد (حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ کالری برای وعده‌های اصلی) نواخته شود. حذف یک وعده غذایی، نویدبخش عطش سیری‌ناپذیر بعدی است و دریافت کالری مازاد، سرانجامی جز انباشت چربی و کاهش متابولیسم ندارد.
بدن در برابر این ناعدالتی غذایی، از پروتئین‌های حیاتی خود می‌کاهد و عضله‌سوزی، همچون خوره، به جان آن می‌افتد. هر گرم عضله، چهار برابر چربی، متابولیسم پایه را برافروخته می‌سازد؛ پس داشتن عضلات بیشتر، به معنای کوره‌ای سوزان‌تر برای کالری‌هاست. اینچنین، تناسب اندام، نه یک مقصد، بلکه رقص هماهنگ تغذیه هوشمند و حرکت مستمر است؛ رقصی که روح و جسم را به اوج سلامتی می‌رساند.عوامل مرتبط با تناسب اندام شامل داشتن عضلات قوی، سلامت قلب و عروق، درصد چربی بدن، سیستم تعادلی بدن، انعطاف پذیری عضلات، سلامت عقلانی و روحی و همچنین استقامت عضلانی است.
در کنار ورزش کردن به عنوان یکی از مهم ترین عوامل مرتبط با تناسب اندام، رعایت کردن وعده‌های غذایی در طول روز برای افراد و ورزشکاران از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است تا بتوانند از تناسب اندام مناسب برخوردار باشند.
بر اساس این مطلب که از سوی مجتبی خانسوز، فیزیولوژیست ورزشی تهیه شده و توسط فدراسیون پزشکی ورزشی در اختیار ایسنا قرار گرفته، آمده است: اگر حدود ۲۰۰۰ کالری انرژی روزانه فرد باشد ولی صبحانه یا نهار را حذف کند و صرفا شب، وعده غذایی مصرف کند، این روند باعث سنتز چربی و اضافه وزن می‌شود؛ بنابراین باید در وعده‌های غذایی مختلف، انرژی روزانه خود را جذب کند که استاندارد آن بین ۵۰۰ تا ۶۰۰ کالری در وعده‌های غذایی اصلی است.
زمانی که یک وعده غذایی به صورت کلی حذف شود، حرص و طمع به وعده غذایی بعدی بیشتر خواهد شد و مصرف بیشتر کالری در وعده غذایی بیش از ۵۰۰ تا ۶۰۰ کالری برای یک فرد نرمال، سنتز غذایی را رقم می‌زند و موجب اضافه وزن می‌شود.
زمانی که فستینگ هستید و حدود ۷ تا ۸ ساعت، یک وعده غذایی را حذف کرده‌اید، بدن شما صرفا از چربی‌ها استفاده نمی‌کند، بلکه از پروتئین‌ها نیز استفاده می‌کند و این مسئله موجب عضله‌سوزی در افراد می‌شود.
زمانی که وعده غذایی بعدی با تایم طولانی فستینگ یا ناشتا همراه شود، کالری بالای دریافتی از وعده غذایی به عضله تبدیل نمی‌شود و جایگزینی عضله از دست رفته، صورت نمی‌گیرد و مازاد کالری به چربی تبدیل می‌شود. زمانی هم که چربی اضافه می‌شود و درصد عضله بدن کاهش می‌باید به صورت کلی متابولیسم بدن کاهش می‌یابد چرا که هر گرم عضله، ۴ برابر هر گرم چربی، متابولیسم پایه دارد.
بنابراین عضله بیشتر در بدن، موجب متابولیسم پایه بیشتر است و این اتفاق موجب می‌شود به صورت کلی از کالری بیشتری در طول روز استفاده کنیم.
